Yeşil renkte hüzünler baharımsın.
Aklım dağlarda, Yüreğim topraktaydı,
Yaşamayı harammı edecektin Bana?
Söyle! Canımdaki Canım!.



Yaramı deşen deli hasretin, deler yüreğimi hançer olur,
Sensizlik vurur, tüm kapılarım açık, cereyan olup, çarpar,
Sonra rüzgar gelir, savurur,
Cereyanda yanan küllerimi,
Sensizliğim yanar, duman duman..
İçimdeki kabaran özlem koskoca bir derya olur..
Ve Ben bir tek Sana köle olurum.
Söyle Canımdaki Canım !
Sen de Bana olurmusun?



Ayrılık felci yüreğime vurur,
İçime işler hasretin deli sancısı,
Aşkın gözü kördür ya,
Senden başkasını o yüzdenmi göremez oldum?
Söylesene! Canımdaki Canım,
Yoksa gözlerimidemi kör edeceksin?




Gırtlağıma takılır, yapışır kelimeler,
Sana söyleyemediklerim,
Söyle Canımdaki Canım!
Sen söyle!
Yoksa dilimidemi bağladın?



Deli kader ölüm marı olur Bana,
Ellerimi uzatırım tutan olmaz ellerimi,
Yaşayamadığım günahlar çıkar karşıma,
Yoksa yaşamadığım hayat mı zindan olur Bana?
Söylesene Canımdaki Canım,
Yoksa yaşamı Sen mi zindan ettin Bana?



Bana dar gelir sokaklar,
Yalnız kalırım, görmez Beni kalabalıklar,
Bu İstanbul’a sığmazmıyım?
Dar mı gelir dünya Bana?
Söylesene Canımdaki Canım,
Dünyayı Bana dar mı edersin?



Buz kesmiş bedenime,
Sensizlikten buz gibi donmuş bedenime,
Ne çare olur?
Söylesene Canımdaki Canım,
Sen Çare misin?


Pembe Siirler --- 24.09.2008 – 16:30