Bir zalimin peşi sıra
Düştüm bilinmez yollara
Şimdi başımı taşlara
Vurup durdum deli gönül

Sanmıştım ki bir kalbi var
Yâr dediğim gönle zarar
Kadehleri azar azar
Alıp durdum deli gönül

Onu sorardım herkese
Haber vermedi hiç kimse
Sigarayı tek nefese
Sarıp durdum deli gönül

Bekledim hep olur diye
Zaman ömrü yiye yiye
Yıllar sonra ben deliye
Dönüp durdum deli gönül

Hep hayâlmiş yâr dediğim
Meğer yokmuş var dediğim
Gelin giderken sevdiğim
Bakıp durdum deli gönül

Sevemedim doya doya
Boşu doldurdum doluya
Yıllarımı bir kutuya
Atıp durdum deli gönül

Tükürdüm ben bu kadere
Dertlerimi verdim yele
Saça düşen beyaz tele
Takıp durdum deli gönül

Ne bir selâm nede haber
Gönüle saplanmış hançer
Bir resim bir eski defter
Yakıp durdum deli gönül

Şimdi bir başıma naçar
Ne ana,ne baba,ne yâr
Geçte olsa gönle ayar
Çekip durdum deli gönül

Sorma artık nerde diye
Umudum kaldı geceye
Yardan kalan tek hediye
Yanıp durdum deli gönül


Faruk Saatçı