YOLU KAYBETTİK

Kime baksam yüzü asık, gülmüyor
İki muhabbete komşun gelmiyor
Senin ne derdin var kimse bilmiyor
Gönül alan tatlı dili kaybettik

Bir kahvenin kırk yıl hatırı vardı
Bir çay demlemeye yüksünmek ardı
Vefaydı yönümüz, merhamet yardı
Yüzümüzde açan gülü kaybettik

Başı sıkışana koşar giderdik
Elden geldiğince yardım ederdik
Minnet borcumuzu mutlak öderdik
Alan değil, veren eli kaybettik

Mektuplar yazardık yollardık dosta
Cevap gelir diye beklerdik posta
Gitgide yok olan insanlık yasta
Yazık tutunacak dalı kaybettik

Aşkı çul ederler sererler yere
Sevdiğini söyler yüz milyon kere
Gönül ırmağını yaparlar dere
Yâr ile atan o solu kaybettik

Manâyı unuttuk maddiyat tek dert
Sabırsız yürekler, kelâmımız sert
Kaşlarımız çatık, vicdanlar hep pert
Cennete uzanan yolu kaybettik

(DERDİYAR)
Fatoş Taşkın Karadoğan
03/09/2022