Ey hayat, ırmağından bir kez su içtik diye susuzluğumuzu ölüm giderir oldu.

Bizi misafir gibi ağırlamadın, acılarla uğurladın.

Gökkuşağı dünyasında arafta kaldık; ne sana ne de ölüme yakışamadık.

Ey hayat, sesinde kaybolmuş feryatlar var; biz duyuyoruz ama sen duymuyorsun.

Sağır bir odasın, her ses bir nefes; kulağın mezarlık, duydukların duymadıklarına düşman.

Ey hayat, en güzel aldatmaca sensin; sana bakan ahenk görür, adalet arayan bulamaz.

Seni cennet bildik, öyle geldik; en güzel vaatlerle bizi kandırdın.

Bizi ters köşe ettin; yüreğin yok diye umut vererek öldürdün.

Umudumuz bizden önce öldü; seni yaşamak sırtımızda ağır bir yük oldu.

Bir canımız var, başımıza bela; ikilemsin, birliğe yol arıyoruz ama bulamıyoruz.

Bize haksızlık ettin; ne sağlık verdin ne huzur, bizi kendimize bırakmadın.

Umutla ödünç verdiğin yaşam hakkını, bizi öldürerek aldın elinden.

Yıldızlar karanlığa çekildi; gecemiz düş bahçemizi sardı.

Ey hayat, seni sevmekten alıkoydu bizleri, bize yaptığın tüm haksızlıklar.

Bir utanç var, evet ama bu utanç bize ait değil; bu utanç tepeden tırnağa sana ait.

Canımıza okudun hayat, bizim sana okuduklarımız daha güzeldi oysa.

Bizi kimsesiz bıraktın, kimseli kimsesizliğimiz oldun maalesef.

İki kapılı bir çıkar yol sundun bize, senin yolunda bölündük, ayrılığa büründük hayat.

Şehvetli ellerinle kucakladın bizi, yaşama sevincimizi bize sormadan bizden çaldın.

Aklımız firar gezer oldu, ay kesiği yaralarla sükut eder olduk karşında.

Asil bir sevdaydın bize en önceleri, haklı bir davaydın bizde.

Bizi haksız çıkaralı, haklı bir dava, asil bir sevda değilsin gönüllerimizde.

Ey hayat, utancını kapatalım diye yaşıyoruz sanki; bir de ölmek var ama.

Sevgiyle sulasan, bahar olmaya hazırdık bize baharı çok gördün.

Herkesi, her şeyi değiştirdin; bir sen değişmedin, herkese haksızlıklar ettin.

Umudumuzu bizden önce öldürerek, bizlere ihanet ettin hayat.

Birbirimizin kalbinde yer tutarken, bir senin kalbinde yer tutamadık.

Kırık dökük düşlerden topla şimdi bizleri, toplayabilirsen ey hayat.

Sevmeye asi değiliz, seni de sevdik bir aralar, bilirsin. Sen bize mavi olmadın, biz sana asi olduk, neylersin?

Sinan Bayram