Bir nane kokusu kaldı senden,
solgun bir sabahın iç çekişinde—
ne zaman rüzgâr esse
tenime dokunan boşluk, seni hatırlatır.

Kırmızı bir gül gibi geçtin ömrümden,
en güzel yerimde açtın,
en derin yerimden solup gittin.
Aşk, bazen en çok yarım kaldığında büyür.

Geceleri hatırlıyor musun?
Kaçamak bir sessizlikte,
gökyüzünü üstümüze örterdik
ve yıldızlara "bir daha" diye fısıldardık.

Bir çikolatanın acı-tatlı tadında
ilk gülüşün kaldı.
İçimde hâlâ kıpırdayan o an—
sanki dünya bir tek o zaman güzeldi.

Parfüm kokun hâlâ gezer kalabalıkta,
nane, yasemin, biraz da eski zaman...
Her geçişte, kalbim durup seni arar
bir yabancının omzunda.

Sen gittin.
Ama ben seni eksiltmeden taşıdım.
Hiçbir şey eskisi gibi olmadı—
çünkü bazı aşklar gitmekle bitmez.

Çünkü aşk dediğin
bazen gitmekle başlar
ve hep içimde yürür seninle.