Sessiz bir limanda, bekleyen gemi misali,
Yalnızım bu şehirde, kaybolmuş bir hayali.
Gözlerinde aradım o kayıp eski hali,
Bulamadım, bulamadım, o aşkın emsali.

Yarım kalan hikaye, gözlerimde derin bir yara,
Anlatamadım kimseye, bu içimde kanayan yara.
Sensiz geçen her an, sanki bitmeyen bir ara,
Dön desem döner misin, o eski sevgili, yara?

Anılar birer birer, düşerken kuru yaprak gibi,
Saran yalnızlığım, bir kış gecesi sanki.
Yıldızlar şahit olsun, bu dinmeyen iç çekişe,
Adını yazdım kalbime, silinmez bir nakışla hep içe.

Belki bir gün yeniden, çıkarız ansızın karşına,
O zaman anlatırım sana, içimdeki o yangını, bir anda.
Belki o zaman anlarsın, bu dinmeyen sızımı,
Belki o zaman tamamlarsın, yarım kalan yazımı.

Zaman aksa da boşa, saatler durdu sanki,
Her nefesimde sensin, bu sevda bitmez baki.
Kumsalda yürürüm yalnız, ayak izlerinle dolu,
Yarım kalan bu masal, ruhumun tek tesellisi oldu.

Hangi rüzgar esebilir, sana olan aşkımı taşıyan,
Hangi dalgalar vurabilir, içimdeki özlemi yıkayan?
Fırtınalar kopsa da, limanım hep sen kalırsın,
Bitmemiş bir şarkısın, kalbimde yankılanırsın.

Kırık bir ayna gibiyim, yansımam eksik kalır,
Sensiz her şey yarım, bir tarafım hep ağlar.
Gel de tamamla beni, gel de sar bu yarayı,
Yoksa bu ömrü, hep yarım kalmış yaşarım, saymayı.

Her dize bir feryat, her kelime bir ah,
Umutsuzca beklerim, belki dönersin sabah.
Geceler şahidimdir, yastığım ıslak yine,
Yarım kalan bu sevda, gömüldü kalbime.

Bir hayaldi yaşanan, şimdi acı bir gerçek,
Ne bir başlangıç var, ne de bir gelecek.
Yine de inanırım, bir gün tamamlanır bu hikaye,
Kavuşmak hayaliyle, yaşarım her gece.

Biliyorum zor, belki imkansız bir ihtimal,
Ama umut ölmez derler, bu da bir hayal.
Beklerim seni ömrümce, gelene dek son nefes,
Çünkü senle başlar ancak, yarım kalmayan her kes.