Benim sana anlatacak, iyi bir hayatım olmadı
Her gece yalnızlıklar içinde kalır, yıldızları bulmaya çalışırdım
Her bulduğum yıldız ya kaydı ya da söndü
Yüreğimi de yarıp beraberinde götürdü anne

Bakma bana öyle, sesiz durduğuma
İçimde kopan fırtınalar, hiç dinmezdi
Yüreğimde sürekli şimşekler çakardı
O fırtınalar beni girdabın içine sürüklerdi anne

Çaresiz bekleyişler içinde, hayata karşı çırpınıp durdum
Her gün içimdeki acıyı daha da alevlendiriyordu
İçimdeki kor ateş büyüyerek, bir yanar dağ gibi patlıyordu
Püskürtülen lavlar her gün, umutlarımı bir bir yakıyordu anne

Duygularıma sürgün verdiler, yarınlarımı içimde hapsettiler
Hayallerim idam cezası alarak, hiç acımadan darağacına aldılar
Sabahı görmeden gözlerimin önünde insafsızca idam ettiler
Mutluluğum, yetim kaldı tüm sevincimi toprağa gömdüler anne

Hayata tutunmaya çalışırken, ellerimi nereye attımsa
Kırılmış cam parçası gibi, her uzattığımda ellerimi kesiyordu
Hayatın bana sunduğu her şey, bir tuzağa dönüşüyordu
Her adımda acı bir engele takılır, canım çok yakıyordu anne

Hayatın yükü omuzlarımı çökertiyordu
Artık dayanacak gücüm kalmadı tüketti beni
Hayat her yerden saldırıyordu, aman vermiyordu
Savaştıkça çoğalıyordu, bitmek bilmiyordu anne

Ne bir hayatım, nede tutunacak bir yuvam kaldı
Sevdiğimi, sevdiklerimi hiç acımadan, hepsini benden aldı
Ne gençliğimi yaşayabildim, nede üstümdeki kara bulutları atabildim
Ya bir hayalim vardı, o da beni yalnızlıklar içinde bırakıp gitti anne

En güvendiğim insanlar bile, beni ihanetleri ile yaraladı
Dost sandıklarım hepsi düşman çıktı, sırtımdan vurdu
Bu kadar acı dolu bir dünyaya, beni ne diye getirdin
Bu dünyanın kahrını çekmem için mi getirdin anne

Sanki bu dünyaya gelmeden önce, suç işlemiş
Yaşam hakkım elimden alınmış,
Dert ve kederlere mahkum edilerek
Izdırap çekmem için gönderilmişim

Bu kısacık ömürde, hiç mutlu bir günüm olmadı
Ne sana ne bana güzel bir hayat sunulmadı
Gözlerin buğulandı, Gözyaşın akmasın anne
Söyle kurban olduğum söyle, Bu nasıl bir hayat anne