Bir kimsenin beni yüzüme karşı methetmeye hakkı olursa, yüzüme karşı beni tenkit etmeye de hakkı olması lazımdır. bısmark
Şair Veysel Sari
Şair Veysel Sari

DİLAN İLE BARAN

Yorum

DİLAN İLE BARAN

0

Yorum

7

Beğeni

0,0

Puan

121

Okunma

DİLAN İLE BARAN

Dicle ve Fırat’ın kesiştiği topraklarda, iki genç yürek, Dilan ve Baran, birbirlerine tutkuyla bağlanmıştı. Zorlu yaşam koşulları, ailelerin çatışmaları, aşklarını bir yangın gibi körüklemişti.

Dilan, narin bir çiçek gibiydi; Baran ise dağların asi rüzgarıydı. Söyledikleri şarkılar, aşklarının en büyük tanığıydı. Baran’ın askerlik vakti geldiğinde, ayrılık acısı yüreklerine bir hançer gibi saplandı.
Dilan, sevdiği adamı dualarla, gözyaşlarıyla uğurladı. Baran, her gece yıldızlara bakıp Dilan’ı düşlüyordu.

Ancak kaderin acımasız oyunu, Dilan’ın hayatını alt üst etti. Ailesinin baskısı, toplumun acımasız yargıları onu bir çıkmaza sürüklemişti. Baran askerden döndüğünde, Dilan’ın başkasıyla evlendiğini duydu ve Baran’ın yüreğine kor bir ateş düştü, feryadı yükselmeye başladı:

Dilan, ey benim kara sevdalım,
Yüreğime düşen kor ateş misin?
Yeminler, sözler, hepsi yalan mıydı?
Gözyaşların, sahte bir düş müydü?

Dağların rüzgarı gibi sevmiştim seni,
Dicle’nin suları gibi akmıştım sana.
Askerlik yolu, ayrılık acısıydı bana,
Yüreğimde dinmeyen bir yangın oldun bana.

Döndüğümde, gelinlik içinde gördüm seni,
Ellerin başkasının elindeydi, kahrettin beni.
Yandım, tükendim, yıkıldım ben o anda,
Aşkımızın külleri savruldu rüzgarda.

Sensiz geçen her gün, bir azaptı bana,
Sensiz geçen her gece, karanlık bir zindan.
Dilan, ey beni her gün yakan sevdam,
Aşkımızın katili olan Dilan’ım.

Baran’ın feryatlarına Dilan da kendi çaresiz haykırışlarıyla
karşılık verir:

Dilan’ın Çaresiz Haykırışı
Baran, ey canımın yarısı,
Söylesene, bu ayrılık benim suçum muydu?
Yeminler, sözler, kalbimde saklı durur,
Ama zaman, acımasız bir nehirmiş meğer.

Dağların rüzgarı gibiydi sevdan içimde,
Fırat gibi coşkun aktı ruhum sana.
Askerlik yolu bir kara yazgıydı,
Yokluğunda soldu gençliğim Baran.

Gelinlik içindeydim, ama ruhum prangalıydı,
Ellerim başkasının elindeydi, kalbim kan ağladı.
Yıkıldım, kahroldum, tükendim Baran’ım,
Mecburiyet ateşiyle yandım, kül oldum.

Aşkımız yarım kaldı, bir acı hikaye,
Yüreğimde dinmeyen bir sızı kaldı.
Baran, ey benim kara sevdam,
Seni unutmadım ve asla unutamam Baran’ım.

Paylaş:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Şiiri Değerlendirin
 
Dilan ile baran Şiirine Yorum Yap
Okuduğunuz Dilan ile baran şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
DİLAN İLE BARAN şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.

Üyelik Girişi Yap Üye Ol
Yorumlar
Bu şiire henüz yorum yazılmamış.
© 2025 Copyright Edebiyat Defteri
Edebiyatdefteri.com, 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Edebiyatdefteri.com'a aittir. Sitemizde yer alan şiir ve yazıların telif hakları şair ve yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.

Sitemizde yer alan şiirler, öyküler ve diğer eserlerin telif hakları yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. Ayrıca sitemiz Telif Hakları kanuna göre korunmaktadır. Herhangi bir özelliğinin kısmende olsa kullanılması ya da kopyalanması suçtur.
ÜYELİK GİRİŞİ

ÜYELİK GİRİŞİ

KAYIT OL