Yüreğimde bir yangın, sönmeyen bir ateş,
Gözlerimde bir isyan, dinmeyen bir öfke.
Bu şehir bana dar, bu hayat bana yalan,
Yıkılsın bu sevdam, sensiz geçen her an.

Adın dilimde bir zehir, her an yakar tenimi,
Hafızamda kalan sen, her gün öldürür beni.
Ne bir rüya göreyim, ne bir umutla uyanayım,
Yıkılsın bu sevdam, sensizliğe dayanayım.

Küllerinden doğsun başka bir benlik şimdi,
Aşk denen bu oyun, ruhumu derinden yitirdi.
Yalanlara kanmam artık, sahteliğe inanmam,
Yıkılsın bu sevdam, yeniden var olmam.

Gölgeler içinde kayboldum, bulamam kendimi,
Her bakışın bir hançer, her sözün bir kemirdi.
Dönüşü yok bu yolun, artık bitti her şey,
Yıkılsın bu sevdam, kalbimden silinsin her şey.

Ne bir iz kalsın senden, ne de bir anı,
Yüreğimden söküp attım, yalan aşkın her yanını.
Güneş doğsa da ne fark eder, ay batsa da ne yazar,
Yıkılsın bu sevdam, ruhumda açtığın her bir mezar.

Fırtınalar kopsun, yıkılsın dağlar, taşlar,
Unutulur zamanla, bitmeyen savaşlar.
Bu acı da geçer elbet, izi kalır belki,
Yıkılsın bu sevdam, ben giderim ki.

Yalnızlık dostum olsun, kederim yoldaşım,
Bu vedanın ardından, kendi yolumu açarım.
Sensiz de yaşarım ben, küllerimden doğarım,
Yıkılsın bu sevdam, özgürlüğe koşarım.