HÜNƏR ODUR...

Haqqa getməyən yolun
Bilinməz düzü, tərsi.
İnsan dərs almadıqca
Bitməz Allahın dərsi.

Ömür boyu tükənməz
Bu taleyin sınağı.
Qaya kimi dayanar
Yol üstündə qınağı.

Bəzən təbiətin də
Üzü dönər, sərt durar.
Yağışı döyəcləyər,
Dolusu qırmanc vurar.

Kəsər fələk ipini
Gözləmədiyin yerdə.
Bir az böyütmək üçün
Tanıdar səni dərdə.

Həyat -- sonsuz imtahan,
Hamı keçər birtəhər.
Qorxma, qatı zülmətin
İçindən doğar səhər.

Hünər odur gecəyə
Qəlbindən nur verəsən.
Dərdə baxıb Allahın
Böyüklüyün görəsən.

YORULDUM, İNANMADILAR

Nağıl sevgilərdə qaldım,
Məni gerçək sanmadılar.
Elə yerdən yaralandım,
Yara bilib sarmadılar.

Ağrılar içimdə dağdı,
Zirvəsinə alov yağdı.
Hər dərdə körpəm tək baxdım,
Gəlməkdən usanmadılar.

Söz olub Haqqa deyildim,
Söz üçün ölüb dirildim.
Həyatı yanmaqda bildim,
Ondan mənə yanmadılar.

Tutundum qələm-silaha,
Yenə də pənah Allaha...
Gücümdən yoruldum daha,
Yoruldum, inanmadılar.

ÖMRÜ BADA VERMƏDİM

Ayrıldım məhvərimdən,
Sıyrıldım məhşərindən,
Cin-şeytan çəmbərindən
Səni zikr etdim, Allah.

Səbrimlə daşa döndüm,
Yazımı qışa gömdüm,
Dirildim, bir də öldüm,
Yenə şükr etdim, Allah.

Xeyirdən zireh geydim,
Hər addım şərə dəydim,
Təkcə haqqa baş əydim,
Haqq yolu getdim, Allah.

Məni erkən seçdi dərd,
Əkdim ümid, biçdim dərd.
Ordusuyla keçdi dərd,
Min kərə bitdim, Allah.

Qəm daşıdım köçümdə,
Hər boyda, hər biçimdə.
Od alovun içindən
Mənzilə yetdim, Allah.

Divara söz demədim,
Kimsədən söz yemədim,
Ömrü bada vermədim,
Sözə yüksəltdim, Allah.

©Təranə Turan Rəhimli