Hep gurbetin soğuk sokaklarında,
Koşarken, seni aradım belki karşıma...
Çıkarsın bir gün diye.
Özlemlerime teselliler katıp,
Yılları geçirdim,gözlerimde yaş ile...
Her şey vardı burada,yalnız sen yoktun !
Avutmuyor gurbetin soğuk akşamları...
Hüzünlü zamanların karanlığında,
Korkutuyor akşamlar beni.
Ümitlerim bana arkadaş, sensizliğimde,
Unutma , unutma beni uzaklarda olsan da,
Unutma, kalbimdeki sevgini,
Bende kalan kalbini unutma...
Gurbetin soğuk taş sokaklarında
Yalın ayak iş dönüşü...
Sızısını duyuyorum, acıyan ayaklarımın.
Kalbimdeki acı çok derin,
Yağmurlar yağıyor ıslatıyor iliklerime dek!
Karanlık, soğuk ve yağmur...
Sensizlik kadar acıtmıyor, üşüyen yüreğimi.
Bazen göz yaşlarım yağmura karışıyor,
Ben, her acıya yüreğimdeki aşk la dayandım.
Göz yaşlarım yokluğun için dökülüyor,
Sokaklara...
Keşke hep uzaklarda kalsaydın
Orada ve mutlu olduğunu bilseydim.
Bu bile yeterdi bana...ümitlerime...
Yaşamaya yeterdi...oysa yoksun!..
Kalbimdeki - sen- le yaşıyorum.
Simsiyah akşamlarda.

Günay Koçak

3. 4. 2025