Yalan Dünya seri 2

Koşuyoruz, durmadan,
bir yerlere, bir şeylere…
Sanki varılacak bir son varmış gibi.

Tutunuyoruz düşlere,
yarım kalmış sevdalara,
geçmişten kalan anılara.
Ama her şey su gibi akıp gidiyor.
Bir bakmışsın,
o çok sevdiğin şehir değişmiş,
o dost sandıkların yok olmuş,
sen bile sen değilmişsin artık.

Bu dünya yalan,
ve biz,
bu yalanın içinde kaybolmuş figüranlarız.

Bir zamanlar gülüşlerin vardı
şimdi yüzünde yorgunluk izleri.
Bir zamanlar hayallerin vardı
şimdi ceplerinde kırık dökük anılar.

Günler aktı,
yollar uzadı,
insanlar geldi, geçti.
Ve biz,
hep "yarın" diyerek
bugünü unuttuk.

Oysa dünya aynı dünya,
yalancı ve sahte.
Biz kandık,
o hep bildiği oyunu oynadı

Bir çocuk gibi inandık,
iyi insanların kazanacağına,
aşkın sonsuz olduğuna,
gözyaşlarının kuruyacağına.

Ama dünya bir masal anlatıcı,
ve bu masalın mutlu sonu yok.
Dostluk,
sevda,
Umut
Hepsi birer sahne,
perde kapanınca unutulan roller.

Bu dünya yalan,
ve biz hep en baştan kandık...