Ne güzel şey, insanın yüreğine yağmur yağması… Hele ki nisan yağmuruysa! Hani şu kırlarda dolaşırken ansızın yağan, insana hem çocukluğunu hem de baharın telaşsız neşesini hatırlatan… “İyi ki varsın” dediğimizde, dünya değişse de, bir dostun varlığını aynı sıcaklıkla hissetmek ne güzel şey!

Söz dediğin, bazen bir martı çığlığı kadar özgürdür, bazen de bir balıkçı kahvesinde kaybolan son sigara dumanı kadar derindir. Ama ne olursa olsun, iyi bir söz, bir dostun kalbine dokunduğunda başka bir anlam kazanır. Senin için o küp altın neyse, benim için de kelimeler odur işte! Yazmak, anlatmak, paylaşmak… Küçük şeyleri büyük sevinçlere çevirebilmektir.

Ve işte böyle… Şimdi nisan yağmurları yağsın, yollar biraz daha çamur olsun, ceplerimizde eski şiirlerin kırışmış kağıtları kalsın… Biz yine de “iyi ki” demeyi bilelim. Çünkü bazı dostluklar, bazı kelimeler, bazı hisler değişmez.

Kalbime, bembeyaz bir buluttan nisan yağmurları indi sanki..."İyi ki varsın" cümlesini okumak, ne kadar güzelmiş...Ve ardından gelen "Dünya değişse de, seni hissetmek hâlâ aynı " ifadesi...Sizin gönlünüzde olabilmek, yazınızın içinde zikredilmek, yoksul bir adamın, bahçesini sürerken, bir küp altın bulmasına benziyor. Düşünün artık hâlimi...🌹🌹🌹