Kapısını, açık koyduk evlerin.
Arı girmiş balı yemiş suç kimin.
Yer yer ama karnı doymaz devlerin.
Çanaktaki yalı yemiş suç kimin

Arsız, hırsız kabul etmez suçunu.
Kaçırınca boklu ipin ucunu.
Çürük yaptık dış kapının tuncunu.
Eşekteki çulu yemiş suç kimin.

Haramiler, üleşemez parsayı.
İt, kopuktan ucuz almış arsayı.
Kalleşlikte her gün artıyor sayı.
Aç pireler keli yemiş suç kimin.

Elbette ki bir gün doğacak şafak.
Haram aştan asla dolmaz ki çanak.
Kuyruğuna bas gör kimdir çıngırak.
Boğa gibi ölü yemiş suç kimin.

Arlı, arsız, hırlı, hırsız bir ipte.
Düzenbazlık bundan sonra nasipte.
İspiyonluk arkadaş da tertip de.
Oyunlarla golü yemiş suç kimin.

Acı, önden ses, arkadan çıkıyor.
Hamut gitmiş uç arpadan çıkıyor.
Bayram değil koç torbadan çıkıyor.
Koyun, kuzu, malı yemiş suç kimin.

Arpa ektik, tarla çilek vermedi.
Ceviz fidanları başak dermedi.
Bu zavallı aklım asla ermedi.
Mangal’daki külü yemiş suç kimin.
31.03.2025 Muammer KARS