Ruhumun odalarını terk-i diyar eyledim bu gece,
Şifasını aşktan dileyen dilenciyim bu gece,
Kalbe hüzün suyunda abdest alan bir kulum bu gece,
Taşlanmış nefislerle karşılaştım hakikat aleminde...

Sırra erişmek için başımı koydum zaman celladına,
Beden bir ceset gözle değil gönülden bakana,
Dilimin uçurumundan ittim onca lafügüzafı,
Zikrimin farkına vardım eşlik eden gözyaşlarımla..

Susuz kalmış gönlüme su çektim yola revan oldukça,
Kibrimin süslenmiş elbiseleri yırtılıp durdu ihlasla,
Zahmeti çok imiş nefsin kusur ayan beyan kalpte olunca,
Yokluk varlıktan iyi imiş gaflet sırtında..

Sonra uyandık kabuslardan sıratın düğümüne tutulup,
Kaç imtihandan hiçlik ile kurtulduk,
Kırılmış bir kanatla uçmaya çalıştıkça umuda tutunduk,
Gönlün sultanına kavuşmaya bu yolculuk..

Uyan ey hayal aleminde yürüyen,
Açacağın gözlerin değil kalbin,
Cellad-ı felekleri var zamanın,
Kaç odalı sanırsın kapı duvarın,

Uyan ey gönül ehline yüz çeviren,
Senden çok ruhun temaşa halinde,sen ben sanarsın,
Ölüp gitti bak farkında olmadan son nefesin...