Kaç kez düştüm, kaç kez yandım,
Kaç kez sustum, kaç kez kandım.
Geceler üstüme çöktü ama,
Yine de vazgeçmedim…


Bir umut var içimde,
Kırık dökük de olsa…
Bir sabah doğacak elbet,
Pes etmek yok asla!


Yaşamaya mecburum, düşsem de kalkarım,
Her fırtınada yeniden doğarım!
Ne dertler, ne acılar yıkar beni,
Kendi küllerimden var olurum yine!


Zaman alır, bazen kaybettirir,
Hayat bize her şeyi öğretir.
Kapanan kapılar ardında,
Yeni yollar gizlidir…


Bir umut var içimde,
Kırık dökük de olsa…
Bir sabah doğacak elbet,
Pes etmek yok asla!


Yaşamaya mecburum, düşsem de kalkarım,
Her fırtınada yeniden doğarım!
Ne dertler, ne acılar yıkar beni,
Kendi küllerimden var olurum yine!


Kimse bilmez içimdeki savaşı,
Her yara anlatır başka bir masalı.
Düşsem de, kaybolsam da,
Ben hâlâ buradayım!


Yaşamaya mecburum…
Gözyaşlarıma inat!
Yaşamaya mecburum…
Kendi yolumda devam!