0
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
82
Okunma
Ne kadar yorulsa da kalbim,
Ne kadar ağlasa da gözlerim,
Düşsem de karanlık kuyulara,
Yaşamaya mecburum…
Rüzgâr esse de yüzüme sert,
Geceler üstüme çökse de dert,
Bir sabah doğacak elbet,
Yaşamaya mecburum…
Terk etse de umut beni,
Sessizliğe karışsa sesim,
İçimde bir kıvılcım gibi,
Yaşamaya mecburum…
Her yara bir gün sarılır,
Kırık kalpler yeniden çarpar,
Ölmeden önce son kez değil,
Bin kez ayağa kalkarım!
Çünkü yaşamaya mecburum…
Çünkü vazgeçmek bana yakışmaz!
