Sonra mı

Sonra mı dedin, ey gönül yorgunu
Yüreğin sızlar, gözlerin doldu mu
Hayatın sillesi, acımasız vuruşu,
Ruhunu incitti, kırdı mı coşkunu

Sonra mı dedin, ey umutsuz âşık
Sevdanın ateşi, küle mi dönüştü
Yalnızlık rüzgârı, esti mi sertçe
Gönül bahçendeki güller mi soldu

Sonra mı dedin, ey yalnız yolcu
Hayatın yolları, dikenli miydi
Umut kırıntıları, kayboldu mu
Yarının güneşi, doğmayacak mıydı

Sonra mı dedin, ey dertli insan
Gözyaşların aktı, sel gibi coştu mu
Yüreğin kanadı, acıdan yandı mı
Teselli sözleri, hiç mi yok muydu

Sonra mı dedin, ey kırık kalp
Yeniden sevmek, mümkün değil mi
Umutsuzluk zincirleri, bağladı mı seni
Aşkın mucizesi, hiç mi gelmeyecek mi

Sonra mı dedin, ey yorgun ruh
Dinlen biraz, bırak kendini zamana.
Yaraların kabuk bağlar, iyileşir zamanla.
Güneş yeniden doğar, umut yeşerir sonunda.

Sonra mı dedin, ey sevgili?
Elbet bir gün, her şey güzel olacak.
Gözyaşların dinecek, kalbin huzur bulacak.
Umut çiçekleri açacak, yeniden seveceksin.

Sonra mı dedin, ey okuyan?
Bu şiir, sana yazıldı
Yüreğindeki sızıya, merhem olsun diye.
Umutsuzluğa kapılma, elbet geçer bu da.

Harika pirli