Sitemleri sandıktan çıkarıp
Demlediğim çayın buğusunda uçurdum bu gece
Ortaya döktüm ne var ne yok
Ne yaşadım
Ne yaşattım
Sorgularım acımasızdı
Yalnızlıgım tokat gıbı vurdu yüzüme
Hatırladığım yaşanan senaryolarda
Esas oğlan hep suçlu ve güçlüydü
Bense elındekı köle esir
Yazdığım sayfaların yaprakları geldi gözüme
Ne kadar da severdim oysa tutkun olmayı
Yaptıklarını düşündükçe sevıyor ama
İstemeden yapıyor dıyordu küçük kız
Annemın dokunmaya kıyamadığı saçımın teline
Acımadan zarar verdıgı geldi aklıma
Çay acıydı sanki şeker katmalıydım biraz daha
Olan hıc bırsey hakedilmiş olamazdı
Sevmek mutsuzluk getıremezdı
Köşedeki yansıyan aynaya takıldı bı ara gözüm
Neler yasamıstı bu genç bayan
Hangı haksızlıklar kırışıklıklar olarak dönmüştü simaya
Olgunlaşan yüzde kaç hüzün oluşmuştu
Mizacı yaşatılan acımıydı?
Ne kadar haketmişti?
Yalan denilen kelıme ne kadar aşağılık olabılır dı kı?
Ardından gelen darbe seslerı yerleştı zıhnıme yeniden
Ne kadar can yakıcı olabılırdı kı?
Geçmişte mi kalmıştı yaşananlar
Yoksa hatıra dedıklerı acı mıydı
Kahve mi icmelıydım yoksa bu gece
Daha mı acıları hatırlanırdı
Yaşlanan bedenım arkaya dönüp bakmalı miydi?
Bir keşke kalmıs olabılır mıydı?
Hayatın uçurumun kenarında açan nazlı anemonu ne kadar misk dagıtabılırdi etrafına
Tomurcukları yaşasın dıye kaç fırtınayla boğusabılırdı
Düşünürken gözüme çarpan
Tavandakı sıyah rutubet sılınınce gecermıydı
Beyaz bır bezle hayattakı yanlıslıklarda sılınebılır miydi
Biriken mektuplar yakılmalıydı
Şimdiki adıyla mesajlar çöp kutusunda saklanmalı mıydı
Demligin dibini bulduk yıne
Senin sayende çayla bıle sarhoş oldum bu gece
Sense kım bılır hangı cehennemde?