1
Yorum
4
Beğeni
5,0
Puan
139
Okunma
yalnızlığa bir sayfa çevirdim,
kahve kokusunu,
tellenen sigaramın dumanına sardım,
bir düş, bir düşünce sallandı kollarımda,
bebeler gibi,
puzzel parçaları gibi,
kırık tuğlalar gibi,
hiç kurulmamış binalar gibi,
bir oda,
bir koltuk,
bir tv,
öyle konuşlanmış,
dilleri ne,
lisanları hangi telden çalıyor,
bir sürü bilinmezlikler içinde,
bir birine yaban, suskunun elinden tutmuş gidiyorum,
ben nerdeydim,
kimdim,
bir sürü cevapsız soru,
çınlıyor kalbimde, kimdim ben…
Sibel Karagöz
#sibelkaragözşiirleri
#sibel_karagoz
5.0
100% (4)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz