Sabırla işlenir sessizce nakış,
Gönülden süzülür her bir yakarış,
Ne övgü umarlar ne de bir alkış,
Hakk’ın rahmet gölgesi isimsizler.

Geceler boyanır gözyaşlarıyla ,
Çağırır en içten dualarıyla,
Mezardaki o adsız adlarıyla,
Sessizce yollar aşar isimsizler.

Aşk ile yoğrulur engin ruhları,
Kainata saçılır tohumları,
Kendiyle barışık, gamdır dostları,
Arş kapısında durur isimsizler.

Dünyadan yana tavırları yoktur,
Çileyle yoğrulur, dertleri çoktur,
Haramı yemez,karınları toktur,
Karşılık ummaz,hürdür isimsizler.

İsimleri saklıdır Rab katında,
Sabrın ve aşkın en güzel tadında,
Abı hayat bulur ömrün sonunda,
Uyarır insanı can isimsizler.

İşleri Rızayı İlâhi için,
Hakk’ın emri ile alırlar izin,
Bilirler her fırsatta:"Bu mülk kimin?"
Yoklukta kaybolur Hayy isimsizler.

Hakk için halkla birlikte yaşayan,
Kendi hüznünü dahi paylaşmayan,
Elini hep taşın altına koyan,
Namsız,iddiasızdır isimsizler.

İsimlerin var mıdır ki önemi?
Diğerkâmlıktır;izzeti,keremi,
İlhan’ım sinendeki bu özlemi,
Okur bir gün aleme isimsizler.