Sizin gözünüze girmek için el etek mi öpmeli
Her daim kapı önünde hazır ol da mı durmalıyız
Hiç mi gülmez yüzünüz, hiç mi yok merhabanız
Oyun oynamaya devamsa ben bu oyunda yokum…

Unutmayın ki bizler ulu bir ağacın köküyüz
Kesseniz de, parçalasanız da yeniden büyürüz
Sarmaşık oluruz sararız da hiç haberin olmaz
Bilmelisin ki bu küp, haramsız yalansız dolmaz…

Sonradan görmeler gibi yalaka mı olmalı insan
Dürüst olun, adam olun yoksa değişecek bu lisan
Bu köyün muhtarı her seçimde değişti, değişiyor
Bizler hep hancıyız, birileri geliyor, birileri gidiyor…

Şimdi sizden olanlar, daha önce diğer köydendi
Arkanızdan güneş yüzü görmemiş küfür edenlerdi
Siz alışmışsınız her an osuruk otu koklamaya
Ama bilin ki bizim kokumuz her zaman güldendi…

Böyle gidecekse bu, ben artık yokum yanında
Ne sağında olurum, ne de solunda bundan sonra
Çocuk yaşımız geçti bizim, her birimiz büyüdük
Bunca yolu dost bildiklerimizle beraber yürüdük…

Sıkı sarıl oyuncağına şimdi, sağlam otur koltukta
Bizler varlıkta da yek yürektik, her daim yoklukta da
Artık dinlemiyor seni kimse, yalanlarına yeminle tokum
Beni tahtadan silin şimdi, bu oyunda artık ben yokum…

Emre Vehbi ALKAN
Şiirbaz
18.02.1989