kelimelerin hiçbirisi güzel gelmiyor
ne şiir yazmak için ne de söylemek için
kurduğum ben içinden çıkan sesi
ben gibi duyamamandan korkuyorum
bu korkudan doğan kelimelerimi
katil kurşunları gibi harcıyamıyorum
çünkü seni öldürmek istemiyorum


belkide sevmiyorum kelimeleri
sanat,felsefe ve ayrıyeteni
harf harf
tuğla tuğla
duvar edip
arkasına saklanıyorum
göremeğim gerçeği
kelimelerin ardından anlatıp (atlatıp)
birşeye ulaşmaya çalışıyorum

bu duvarın ötesi bilinmezlik ya
ötesini kelimeler ile yaratmadığımızdan
neyle karşılacağımızı bilmiyoruz
ve istiyoruz (istiyorum)

şu ötesi dedik
soyut maruzatım var
maddi anlatmayacağım
gökyüzünü yalana boyamayacağım (boşverin)

dönüyorum,evet
zaten sorun bu istemekle ilgili
insanları sanatımla zehirleyeceğim
demeli herkez
gölgemin arasına yalnızlığımı gizleyeceğim
anlamayacaklar demeli
inanmış gibi gözüküp inanmayacaklar
inanmadıkça çoğalıp üzerimize yağacaklar
ve bende masum bir çocuk gibi anlaşılmayı bekleyeceğim
bi kere kullandığım aletler herkeze göre değil
çok kanlı
ızdırap verici cinsten
3 yaşındaki çocuğun bile kullanabildiği
kelimeler
nice insanı öldüren,güldüren kelimeler
kendisini anlatmak için bile
sarfedilen
kelimeler
yazık olan harf yığınları

çok şey bekliyoruz insanlardan
bu da sorun
bende insanım mesela
güceniyorum böyle insanların karşısında
ne bekliyorsun iki kelimeden
seni seviyorum?
evet bir aşkın tarifi bu
nice yuvalar ve arasından çıkan çocuklar aramızda
büyüyoruz bu kelimelerle biz
yalan bile olsa iyidir
kendimi yalanlıyorum sanki
seni sevmiyorum?
acaba gerçek mi
bilmiyorum
bilinmesi için kelimelere güvenmiyorum

şayet kelimeleri unutsak
ayrıca konuşmasak
yaşam denilen tuzağın
içerisinde yaşayabilir miyiz

aynı göğü
aynı yıldızı
aynı ayı
görebileceğimize emin miyiz

emin değilim ben

emin olsam zaten
yazmazdım diyerekten
. (Nokta)


(tüm korkumuz budur,gerisi elbet boştur)