İhanet maskesine bürünenler,
ikrarın peşinden sürüklendiler.
Sevgiden, hasretten, vefadan yoksun,
kutsama ve yücelme özürlerini cıscıplak
bir kralın soytarısının konu mankeni olarak
hayatlarını idame ettiler…

İhanet namert bir kavgayla başlar
Kendi dölünün satış noktasını oluşturur
Sonra oturup kendi grup kanını demler…
Susar dudaklar
Sus pus olur
Suretler;
Düştü, düşecek
Askıda…
Bir suret ki suretinden ödün vere-vere
Suretsizleşti…
Çekip gidecek/ ama
Gölgesi delik deşik
Mızrak-mızrak
Gölgesini de bırakıp gidemez ki…
Bir suret ki;
Soytarının haremine düşmüş
Döl kutsiyeti lekelenmiş
Ar-ı namus
Sureti de suretsizleştirmiş…

/Suret gölgesinden utanır
Gölge suretten… /

Toprak tavlandı
Suret toprağa yalvardı
Toprak tabuta amade
Tabut;
—suretin yok, aslın kayıp, aslına dön…

Toprak;
—suretsizleşmişsin
Gölgen delik deşik
Gölgeni topla
Deliklerini yamala
Ya da yüksek bir kayanın üstünden suya dal
Maskeni çıkart
Bedenin ve suretin aklansın, paklansın
Gel…
Suretsiz korktu
Bir rezil yaşamın daha peşine takıldı
Pişti oldu
Bir namussuzun teninde…
Usu gitti
Namı duvarları tosladı
Teni lime-lime döküldü
—zürriyeti lanetlendi…

Ve suretsiz dedi ki;
Ben namussuzum
Toprak bedenini kabullenmedi
kustu…