3
Yorum
11
Beğeni
5,0
Puan
754
Okunma
Durdu sonra!
Keskin ve paslı bir iğneden baktı gözlerime
Ürktüm bakışlarından
İnciten bir cilve ile
Öpüşmüyor artık kimse
Anla beni dedi
Ve karanlıktan kaybolup gitti
Bu ne kancık acıydı
Söylesene;
Sen ne zaman bir martının cesedini
Hüzünle seyredecek kadar sevdirdin kendini?...
5.0
100% (6)