" Benim doğrum genel geçer kurallar içinde toplumun yanlışı ise, ben o doğruyu vicdan terazimin -beklentisiz ve masum- en hassas noktasında tartmış olarak; yüreğimin derinlerinde onurla saklamasını ve bir çiçek özeniyle sulayıp yaşatmasını bilirim elbette..." r.d



hepimize ait bir dünyada ben sana,
sen
başkasına ait…
yanlış adreste
yanlış duraktaki ben;
yazık ki, seviyorum!

seni sende severken tutkuyla,
göz bebeklerinden yüreğine akmaktı
yanlışım!
bin düşünce ve merakla
hop oturup hop kalkarken;
Seni
yaşamımın merkezi yapmaktı
yanlışım!

ve bütün bu yanlışlar içindeki ben;
yıkık dökük
hırpani sökük
sensizliğin yarattığı yoksulluğumla;
yazık ki, seviyorum!

içine…
birtürlü dillendiremediğin giz dolu içine girerek
sahiplenmek…
tutkuya, çırpınışa
çığlığa, direnişe dokunmaktı
yanlışım!
“dün öyleyken bugün böyle” diyen
esrik dillerine,
Birbirine sırtı dönük
yalpak hallerine vurulmaktı
yanlışım!

ne tuhaf bir duygu aşk!
yürek dalgalarım vurdukça
sevda kıyılarıma;
darma dumanım!

ama biliyorum ki aşk,
iki kişilik bencillik değil!
beklentisiz severken
yaralanarak
çoğalmak sende…

acımda… hazzımda …

sende çoğalıp bölünüyorum;
bazı çarpıp bazı çıkarak,
yine de toplayıp gidiyorum;
seni sende bırakarak!
çünkü; seni seviyorum!
seni seviyorum
seni seviyor...
seni
seviyor…