Kaç kızın rüyasında taranırdı saçlarım
Düşerdim gözlerine sabahları çiy diye
Kitaplarına saklanırdım sessizce
Ceplerinde gezerdim
Okunurdum dilsiz-dudaksız
Mektup diye

Kaç şehire taşındım bilmiyorum
Kaç kasabada kaldım
Ve kaç köyde yakıldım
Işıksız zamanlarda
Yansırken paslı aynalara
En çok gözlerim üşürdü
Bilirdim
Eğilen başlarla eğilirdim
Kim çağırsa yanına çare diye

Senin derdin benim derdim

Sen de bilirdin ya
Yüksünmeden gelirdim

Bir gün bitti amansız koşum
Derin vurdu dalgalar
Her yeni gün bir hışım
Kaç koya çarpılmışım bir anda
Yaram sıcaktı anlamadım
Bir kanama kanadım
Ve kırıldı inadım

Güneşten kopmuş gibi
Soğumaya bıraktım kendimi
Hatırlar mısın, sonunda sana sordum
Benden daha munis buldun
Mavi gözlü kedimi

Şimdi saçlarım o denli siyah değil
Kimsenin düşüne girmem
Nerede o günler
Çağırsan da gelemem
Unuttum bütün bildiklerimi
Yordam bilmem, yol bilmem

Hayat bir yudum su
Belki kuşluk uykusu
Gönlüm istemez ya
Arada bir çalar kapımı
Ölüm korkusu
Can suyu olmaz da
Bilirim olsun getir

Bu kıyamet uykusu
Bir yudum su

İyi gelir


Hayrettin YAZICI