1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
157
Okunma

Suyun şıp şıp damlamasından usandım
Hayatın normal akışından
Sonbahar yapraklarından
Gelemeyen kıştan
Neden bu kadar uzun boylu bu yalnızlık
Bilmiyorum
Bilmediğim şeylerin silsilesi arşa kadar
Ayaklarımı divana uzatıyorum uzatıyorum
Bir türlü denk düşmüyor
Hayatın bu pürüzlü gıcırtısı
Ecelime üşüşüyor
Bir perşembe sabahının küskün savrukluğu
Suyun şıp şıp etmesinden öyle bıkmışım
Bıktığım şeylerin nihayetinde bir sızlanım
Kalbim düz duvarlarda kıpırdanan anım
İçim ki karanlıklar kadar
Huysuzluğu almış başını, gümrah
Tedirgin edici boşluğu simsiyah
Suyun şıp şıp etmesinden hâlâ nasıl usanmışım
Hayatın yamacına boylu boyunca uzanmışım