dün sana baktım ama her zamankinden farklı şekilde...
karşıda öyle sıradan bir şekilde birşeyler yerken
hararetli hararetli birşeyler anlatırken her zaman yaptığın gibi
hiç bir zaman kusursuz olduğunu düşünmedim zaten senin
ama o an dedim ki kendime
iyi düşün bu adama aşıksın şuan
hızlı hızlı yemek yiyen dikildiği yerde durmadan ayağını sallayan
heyecanla konuşurken gözlerini kocaman açan
aklına taktığı bir şeyi sen dinlemek istemesen de ısrarla sana anlatmaya çalışan...
peki her zaman öyle mi olacak bundan 10 sene sonra da bunlar sana sevimli mi gelecek
yoksa seni bıkıp usandırır bir hal mi alacak
o kadar ki gözlerini kısıp kollarını sana doğru uzattığında
sarılmak istemeyeceksin
elini avucunun içine aldığında geri çekmek isteyeceksin
başını omzuna dayadığında kokusu rahatsız edecek
sana arkasını dönüp uyumasını isteyeceksin
sana sarıldığında şimdiki gibi sıcacık olmayacak için...
sadece komik geldi biliyor musun
senin ellerini tutmadan yürüyemiyorken bile bunları mı düşündüm dedim
senin kokunu da alıp gelmeyen havada nefes alamıyorken
senin göğsüne başımı yaslamadıkça rahat uyuyamıyorken
bana baktığında gülümsememi engelleyemiyorken
seni öpmem için boynunu uzattığında sana deliler gibi sarılmak istiyorken
seni uyandırmaya çalışırken aslında beni de tekrar yatağa çekmeni istiyorken
beni bir ancık unutup bilgisayara daldığında bilgisayarın tuşlarını kıskanırken
seni de içine katmadan en ufacık bir anımı bile planlayamıyorken
yanında otururken kalp atışlarını dinlerken uyurken nefesini kontrol ediyorken
en değerli varlığıma hiç birşey olmasın diye annenin çocuğunu dinlediği gibi senin vücudunu dinlerken
senin benim için en büyük şans en uygun erkek olduğunu düşünüyorken
kadere seni ve nasıl başladığımızı düşündükçe inanıyorken
her gece uyumadan önce yanımda olduğun beni sevdiğin ve sağlıklı olduğun için tanrıya şükrediyorken
ne yaşarsak yaşayalım birbirimizi bundan daha az sevemeyiz
fazlası zaten yok...