Yokluğun pençesi boynumu büktü,
Beceriksiz sanma kriz var güzel,
Geçim sıkıntısı çok ağır çöktü,
Bir biz değil bütün herkes dar güzel.

Biliyorum istemezsin üzmeyi,
Bu güne dek yapmadın göz süzmeyi,
Huzurlu yaşayıp mutlu gezmeyi,
Kim istemez etrafına sor güzel.

Ne zenginler fakirleşti krizde,
İster miyim böyle üzüntü bizde,
Yolda geceleyip sonra gündüzde,
Elleri böğründe kalmak zor güzel.

Sapır sapır dökülüyor şirketler,
Fabrika önünde herkes iş bekler,
Bizden şanslı sokaktaki köpekler,
Çaresizlik yüreklerde kor güzel.

Burda yok ta başka yerde çok sanma,
Birkaç şanslıyı görerek aldanma,
Kim hakkını veriyor ki adama,
Çokları ekmekle yatıyor güzel.

Onlara bakarak buna da şükür,
Herkesin ağzında öfkeyle küfür,
Sana layık değil çektiğin kahır,
Elimden başka şey gelmiyor güzel.

Gelen gideni aratır demişler,
Bundan iyi değil ki başka işler,
Herkesin önüne eğilmiş başlar,
İnsanlar burnundan soluyor güzel.
Mehmet Çiftçi