3
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
875
Okunma
Hani hasret çekiyordum;
Ağlıyordum ya geceler boyu,
Artık çekemiyorum; ne hasret ne de özlem.
Hislerimi kaybettim,
Kurudu göz pınarım.
Taşa döndüm goncagül,
Hayalini bile kuramıyorum güzel günlerin.
Hani seviyordum ya ölesiye çıldırasıya,
Dünyayı umursamaz oldu.
Hiçbir şeyi sevmez oldu bu gönlüm.
Ne acı, ne sevgi , ne sevinç ne de hüzün;
Bitti her şey sonum oldu bu güzün.
Güllerin parlak rengi,çiçeklerin ahengi,
Kayboldu…. soldu dünya goncagül.
Ne güzel gün ne de sen,
Bu sonbahar ne kadar değiştim ben.
Gökyüzünün parlak yıldızları yok,
Dolunay samanyolu,
Hatta güneş bile parlak değil.
Ne oldu bana böyle,
Neden anlamsızlaştı hem dünya,
Hem de hayat.
Yine coşar mı gönül?
Heyecan ve sevgiyi yine yaşar mı gönül,
Her şeyin sonu geldi ;tükendi mi,
İnsan böyle duygusuz yaşar mı
De goncagül...
Mehmet Çiftçi
Cevap Yaz