0
Yorum
6
Beğeni
5,0
Puan
69
Okunma
Bir damla su, bir avuç toprak,
Bir nefeslik ömür ancak.
Geldi, geçti, iz bıraktı,
Gölgesi bile solup kaybolacak.
Bir çocuk gibi masum doğar,
Güler, ağlar, düşler kurar.
Sonra büyür, hırsa dolar,
Kimi sever, kimi unutur, kimi bozar.
Yürek taşır, bazen buz, bazen alev,
İyiliği de onda, zulmü de hep.
Barış ister, savaş açar,
Bir eli dost, diğeri kelepçe.
Ne gök yeter ona, ne deniz,
Hep daha fazlasını isteriz.
Oysa bir gün döneceğiz toprağa,
Ne kaldıysa geriye, sadece bir iz.
Sedat Evren
5.0
100% (1)