3
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
970
Okunma

BEN BÜYÜDÜM…
Baktım da şöyle maarif takvimin yapraklarına
Sen gideli çok olmuş…
Gönderemediğim mektuplarda
Noktalama işaretleri gibisin
Nedense ünlemlerle soru işaretlerine gizlisin…
Faili meçhul bir aşkın son kurşunusun sen
Bu kadar çok inciydiysem
Ve sitemlerde gizliysem
Bil ki yokluğundur beni lal eden…
Bazen terk edilmiş bir çocuk hüznünde
Bazen ihanete uğramış gibiyim
Yaşamın neresine tutunacağımı da bilmeden
Saçlarımı ve gözyaşlarımı savuruyorum…
Eksikliğim hep senden kalma
Sonra çoğalıyorum birden o kadar ki,
Başım kuzeye, gövdem güneye dönüyor
Biliyorum sen severdin batıyı
İşte bu yüzden vazgeçemiyorum…
Hani çocuktun ya bir zamanlar
İnanmadım büyüdüğüne
Büyüdün de kaç kez küçüldün
Kaç mazgal kapandı ölüm perdelerine…
Özlemin dayanılmaz olduğunda
Atıyorum kendimi bir dağ başına
Dalları okşuyorum
Kuşlarla konuşuyorum
Şimdi dağlarda yanıyor biliyor musun?
Tüm randevularımızı bastıkları gibi…
Hani giderken ayaklarını bıraktın ya bana
O yüzden çok koşuyorum
Ama şu geceler yok mu?
Öylece bakıyorsun ya…
Tam bir şey diyecekken
Duvar ikiyi yarılıyor
Gözlerin meydan okuyor
Aynı eskiden olduğu gibi asisin
İflah olmaz bir diklik var bakışlarında
Dalga geçer gibi hayatla…
O yüzden gelecekmişsin gibi
Her Temmuz da bekliyorum
En çok gülü severdin
Hani bir gün gelirsem diye yanına
Beni hatırla bir tane gül
Kırmızı olsun
Sakla ha
Belki solacak yakamda
Belki kuruyacak defter arasında
Sonra senin için sakladığım kuş tüyü yastığın
Altına koyup bekleyeceğim son buluşmamızda…
Birileri beni alıp sana getirecek
Sıkılma artık
Gelirken sevdiğin şiirlerden derleyip geleceğim…
Ben gelince;
Gül kokuyorsun
Birde amansız
Acımasız kokuyorsun diyeceksin
Gelirken kızından selam getireceğim
Temmuz’u sevmem bilirsin
Ama sen gittikten sonra acısıyla sever oldum
İnsan bir yılın en sıcak gününü buz eder mi?
Ettin işte…
Birde kafana estiğinde rüyalarıma gelmiyor musun?
Hazırlıksız yakalanıyorum ya
Ortalık darmadağın ben dağınık
Dedim ya başın yine gökyüzüne bakıyor
Birazda asisin eskisi gibi
Uzandığın toprağın altı ölüm
Üstü yaşam kokuyor
Ağlamıyorum artık, ama çok özlüyorum...