MÜNTEHA

Bu gece yalnızlığın dibine düştüm.
Bir gören, olmadı.
Hüzün meyine damlayan gözyaşımı,
Sensizliğin masasında yudum yudum içtim.
Deli gönlüm bir türlü sarhoş olmadı.


Yüreğim biten sevdanın acısına uyanıyor ,
Akşam gün batımına kurulmuş saat misali.
Karanlıkta boy gösteriyor bütün acılarım,
Tarifi yok bulunmaz bir emsali çığlıklarımı haykıran dilimdin Münteha.


Suskunluğuma esen rüzgarın sesi karışıyor.
Gecenin koynunda duygularım gecenin matemiyle yarışıyor
Uykuya hasret gözlerim bir küsüp bir barışıyor. Sen bilmiyorsun.geceleri gözümden akan selimdin Münteha

Bilsen ne fayda sen mutlu mesut başka kollarda yaşarken,
Ben seni düşlüyorum kerpiç örülü dört duvar arasında.
ismini yazıyor, resmini çiziyorum duvarlara yazdığım elimdin Münteha.


Tam şurama ince bir sızı düştüğünde, vücut şehrim şiddetli depremlere maruz kalıyor. Bütün umutlarım ,bütün duygularım enkaz altında.
Çığlıklarımı ne sen ne bir başkası duyuyor rüzgarda boyun bukmuş gülümdün Münteha.

Ağzından çıkana zahit oldu yüreğim
Yürüdüğün yolada yoldaş kaldı yüreğim
Seni gördüğüm zaman düşân buldu yüreğim
Benim için sen ölümdün Münteha

İzzet GAYRETLİ
T. R. 03.07. 2021..