Devasa bir aşk masalına yatırdım başımı
Saçlarım ne zamandır şefkâtle beslenmeye muhtaç
Gurbet sokaklarına kâhır türküsü ile yazılmış yazgım
Heyhat
Yedi cedden miras âhuzar iç çekişlerimi duyan yok


Kırağı yağan kirpik uçlarımla öykünürken kendi kendime
Titrek sesli bir şiir daha düştü gün yüzüne
Güneş eksi iki derecede inadına gülümse de yüzüme yüzüme
Açık kapıdan alıp başımı gidemiyorsam tren garına
Anne kokulu sandık da avutmuyorsa artık çaresizliğimi
Âhhh sevgili
Lehçemde hasret sözcüklerinden daha yetimi yok


Günler uzadıkça
Kış uykusuna muhtaç gözbebeklerim
Ve kimsesiz ellerim ele veriyor hüzünsel öykümü
Masumca sevmekten hüküm giyen kimliğimle
Bütün ilanlarda aranan sadece ben iken
Hayretttt
Beni benden başka tanıyan yok


Âhhh ruhum
Aslında gökkuşağının taptaze renklerini bandırıp şiirime
Hayat değirmeninde un ufak edip hüznü
El değmemiş kelimeler keşfedip
Göğün yetmiş bininci katına
Melekler eşliğinde kazıyıp kahramanlık destanımı
Mutluluk yağdıracaktım sevgimle her bir zerrene


İçimdeki çığırtkan kuşları susturmayı başaramadım
A f f e t t t sevgilim

...

nagihan