Heva, nefsin arzusu, sapkın yolun başı,
Allah’ın emirlerinden önce gelir her taşı,
İnsanın içindeki o derin istek ve hırs,
Kendini ilah edinmek, kalpte bir tür dürtü vardır.

Yusuf Suresi’nde der ki, nefis kötülüğü emreder,
Fakat Allah’ın merhametiyle o zalim güç gider.
Nefis, insanı yoldan saptıran bir yoldaş olur,
Allah’ın sınırlarını aşmak, ona ruhsal bir yolculuk sunar.

Hevasını tanrı edinip, gönlünü saran istek,
Vicdanı kaybolur, aklına da karanlık düşer,
Zengin olma hırsı, haramla birleşir,
Nefsini ilah edinmiş, her şeyden uzaklaşır.

Kur’an’da yasaklar belirgin, net ve kesin,
Nefsin istekleriyle içsel huzur kaybolur,
Zina, şehvet, hırslar, her türlü arzu,
Bir kişinin aklını karartır, vicdanını susuz bırakır.

Furkan Suresi, hevasını ilah edinene bakar,
Bir hayvan kadar düşüncesiz, yolunu kaybeder,
Nefsin arzusuna teslim olursa insan,
Ruhsal çöküş, yıkım, yalnızlık başlar.

Casiye Suresi der ki, Allah’tan sapmak,
Gönlünü mühürler, gözünü perdeyle sarar,
İnsanın aklı kapanır, ruhu karanlıkta kalır,
Ona doğru yolu kim gösterebilir, hiç bir şey onu kurtaramaz.

Gerçek özgürlük, nefse karşı koymakta,
Allah’a itaat, yalnızca O’na kul olmaktadır,
Nefsin arzusuna karşı dur, sadık ol Allah’a,
Ancak o zaman bulursun gerçek huzuru, gerçek yoldaş.