Nası bir aşk bu,bir var bir yoksun hayatımda,
Çok kolay söyleyebiliyorum bu cümleyi
Yaşamak,ve ölmek isterdim kollarında
Hep yalanlarla avutmuşum kendimi
Her defasında gerçekmiş gibi inandım sevgine
Kaç gece sorguladım kendimi
Hüzün kapımı her çalışında korktum
Gidişin bendeki en büyük yıkıntı
Bil ki boşluğunu başkası dolduramayacak.
Ben o enkazın arasında kaybolmuşum

Ben senin gibi kör kuyuya atamam
Kendimle birlikte felakete sürükleyemem
Çok üzüleceğiz biliyorum,güneş doğmayacak günlerimize
Bile bile ipi kendi ellerimle çekiyorum
Sen gittin ya bende bu şehri terkediyorum

Yıkılan sevginin harebesinden.
İkimizden biri yürekli olmalıydı
Herkesin yenileceği bir oyun vardır
Sen rolünü güzel oynadın kazandın
Yıkıldı bu gece gönül evim
Serilsin yıldızlar ayak altına
Dertli bir şarkı çalsın esen rüzgar
Ben sevdim ben kaybettim
Kollarıma aldım uçtun gittin kollarımdan

Hani kollarının arasına alıp sarıldığın o an varya
Çok dayanılmaz oldu mu hasretin
Kapatıyorum gözlerimi,o anı tekrar yaşıyorum
Sıcağını hissediyorum bedenimde
Şimdi yokluğuna içiyorum
Çal be kemancı şenlendir geceyi.
Gülüme çiğ düştü ok saplandı cana
Gece yıldız içinde, onlar dost değil bana
Yüreğim dayansın bu vedaya
Gözlerim onu arasada gitti uzaklara

Nasıl silemeyim yaşadığım o kadar şeyi
Yazıldı kaderime artık silinmez
Ben hayatın çemberinden geçtim
Her defasında gururumu atayım dedim
Sonunda gelip yeniden yapıştı yakama
Aşkın bir ateş olduğunu öğrendim sonunda
Sevdamın suskunluğunu yüklendim bir başıma
Yandı yüreğim sevda yollarında
Yoruldum,daha yolun başında
Yeni öğrendim kavuşmanın zorluğunu
Umudun bir rengininde siyah olduğunu.
Gece olur, yıldızlara takılır dalardı gözlerim
Aniden kayar düşerdi kalbime
Öğrendim hayalin aynalarla konuştuğunu...
Gökkuşağının bir çiçek gibi solduğunu

YEŞİLIRMAK