(birinci bölüm)


Zamanın başka bir yön bir menzil de aktığı
Hayat tabakasının sonsuzluğa çıktığı

Ne karanlık ne gündüz nuranî olan yerde
Bir ses geldi Allah’tan duydu tüm melekler de

İnsan yaratacağım ! İnsan yaratacağım !
Ruhumdan bir parçayı ruhuna katacağım

Dünyada ki keşmekeş hali gören melekler
Yarabbi bunca zulme doymadı mı felekler ?

Ey melekler zihinden silin dünya pusunu
Benden başka kim bilir birşeyin doğrusunu ?

Ve Adem yaratıldı cennetin köşesinde
İblis ile melekler ubudiyet dersinde

Onu gören melekler hayretle bakıyordu
Dönüp bilge olana hocam bu ne diyordu

Tok Tok diye ses gelir biz ona dokununca
Bu upuzun yatan şey nedir boylu boyunca?

Bir zaman nidâ geldi cennettekiler gelin !
Bu çamurun önünde secdelere eğilin

Bunu duyan melekler emre amâde gerek
Hepsi secdeye gitti bu Allah’tan diyerek

O mahşeri gurupta biri öylece durmuş
Kafasının içinde bilmem kaç plan kurmuş

Sen ordu kumandanı başın neden eğilmez ?
O gururun emrimi nasıl Allah’tan bilmez ?

Nasıl secde ederim koskocaman ermişim
Kendimi beşyüz sene ibadete vermişim

Altta ki cinnilerin tutuştular savaşa
Yola getirmek için beni getirdin başa

Cennetin her yerinde adım adım ben varım
Şu balçıkla eşmidir ettiğim dualarım ?

Beni en büyük melek yapmadın mı en baştan
Onu çamurdan ettin beni yüce ataştan

Ve İblis lanetlenir en nihayet kudretten
Ateşten gömlek giyer kovularak cennetten

Yüce adaletinden mühletimi isterim
Nede olsa sonunda cehennem benim yerim

Sana yeminler olsun dünyaya ineceğim
Nerde bir insan varsa sırtına bineceğim

Bak ne güzel diyerek süsleyerek dünyayı
Unutturup onlara Yaradanı Mevlâyı

Onların elleriyle hakkı devireceğim
Ademoğlunu sana karşı çevireceğim

Sen o cahil aklınla neyi yaptıracaksın
Sana tabi olanı ancak saptıracaksın ..

(birinci bölüm sonu)


S.Aygun Tüfekçi