8
Yorum
41
Beğeni
0,0
Puan
509
Okunma

taş gibi çöktü üzerime gecenin yorgunluğu
ay ve yıldızlar ışıl ışıl pusuda yeryüzünü
izlerken
düşünceler ordusu beynime çoklu karargah kurarken
uykunun azat edilen uyuşuk ayakları huzursuzdu
uykuyla uyanıklık arasında gidip gelen
gölgeler yüzüme pis pis
sırıtırken
kalktım
taze çiçekler fikirler bıraktım not defterime
gelecek günler için
biraz hayal biraz umut ektim
sayfa aralarına biraz tuz ekledim biraz da şeker
tatlansın bulut üstü rüyalar
neşelensin ruhum mutlansın kalbim
geçtim fısıltılar durağına oturdum
bekledim boyalı süslü
uyku trenini
istasyon boştu
gelen giden de yoktu
rüzgârların ve fısıltıların ayak seslerinden başka
.............
ayşe uçar
2305202515:39