Rakıyı fazla tıkınca, kafayı bulan şu fâre,
Ecele susamış gibi, kedi taşağnı kaşırmış.
Zâten ayaklı bir ölü, sen nefes versen ne çâre,
Ecdâda çamur atarken, rakıyı cepte taşırmış.


Türkün beyazındanmış o, sen Prof olsan ne fayda,
Pîr-u pâk beyaz olsa da, aka alerjisi varmış.
Akları tû-kaka diye geçirir son sürat kayda,
Akla kafayı bozarken, aklı ve idrâki yarmış.


Barış diye zırlasa da, kızıllarla aynı safta,
Selâm’un aleykum desen, Hâk selâmı kalır yerde.
Sandık her şey değilmiş, ak koyuna çakar yafta,
Kutlu "Demos"u hiç sorma, i’zân-mîzân mefkûd serde.


Beğenmez ezân sesini, güzelim minârelerden,
Işığı varmış nûrsuzun... Işığında kör olası.
Tâ ezelden medet umar, içi boş virânelerden,
Eksik olmaz sofrasından Siyon’un coca-cola’sı.


Zâlimin zulmüne kördür, zulmeti aydınlık sanar,
Bir Nazi gibi davranır, zorba zulmünden kaçana.
Tumturaklı her yalana şehvetli şekilde kanar,
Al bayrak sallar iştahla, puştluğa kapı açana.


Bir de pireye küserek, verir yorganı ateşe,
Kış aylarında mendebur, yorgansız açıkta kalır.
Tutunacak dal yok ise, ne huzûr bulur, ne neşe,
Siyonizmin simsârları, önüne ne koysa alır.


Osmanlı yobazdır diye, nutku var ne de şahâne,
Güneşe ardını dönen, gölgelerde zevâl bulur.
Millî şuûra bulur hep, binbir dereden bahâne,
Kıbleyi şaşıran hödük, vakitli vakitsiz ulur.


O inkâr ettiği rûhu, nefsin girdâbında mahkûm,
Hezeyân kusarken soysuz, ehl-i küffâra ataşe.
Sıçan tıynetli dimağla, idrâkin feyzinden mahrûm,
Kutsala söven her neşre, basıyor ânında kaşe.


Düşman suflesiyle bakar, geçmişine bu zavallı,
Bayrak ipi tek gurûru, Kaan’a gelince petektir.
Günü de okuyamaz ya, şaftı kayık andavallı,
Bu nesepsize yakışan, pantolon değil, etektir!..


*


Şu da bilinsin isterim, ne akım, ne de karayım,
Kızıl da değilim şükür, ne şehirliyim, ne dağlıyım.
Gurbet ellerde büyüdüm, vatanımdır tek sarayım,
Ne sağ tanırım, ne de sol, salt hak olana bağlıyım.