Açtım kapımızı girdim içeri
Anam yok, babam yok virane gibi.
Sanki bir dağ gitmiş, boş kalmış yeri
Kaybettim kendimi divane gibi.

Dalıp dalıp eskilere giderek
Gözümden anamın hasreti akar.
Sanırım ki beni merak ederek
Nerde kaldın diye kapıya çıkar.

Sabahın köründe soba yakarken
Özledim, üstüne sinen isleri
Gecenin sonunda şafak sökerken
Ne büyük nimetmiş ayak sesleri.

Keder bıçağını saplasa cana
Anamın duası korurdu beni.
Ecel yuvamızı dönderdi hana
Ayrılık rüzgarı, savurdu beni.

Gölge salan koca çınar devrildi
Korumasız kaldım göğün altında.
Gönül bağım hüzün ile çevrildi
Ezildim, gam denen dağın altında.

Dizinin dibinde huzur bulduğum
Canımı toprağa koymuşum bugün.
Anasız, babasız garip kaldığım
Dünyada acıya doymuşum bugün.

Ölüm, gökten inen bir balyoz gibi
Sıcak yuvaları buza çevirir.
Düşer cehennemden inen köz gibi
Yakar yürekleri toza çevirir.

Darmadağın olur gönül sarayın
Kendini toplamak gayet zor olur.
Bitimsiz olsada sabırdan payın
Onlarsız aldığın nefes ar olur.

Nuriye Akyol 01/14/2025

Görsel alıntıdır