bölük pörçük
uykular bıraktın bana
yarım yamalak anılar
acıtıyor ruhumu artık bitişler başlangıçlar
her saniye senden ayrı fakat hep sende kalmalar
umudumu yitirmişken sessizce bir köşede o acı bekleyiş
yeniden seni hissetmek için..
sevdamı duy dağ çiçeği
kırılıyor öksüzlüğümün huysuz renkleri
ve belki bir daha sevmen için beni
göklere ismini yazdım
yıldız harfleriyle
güneş dürülmüş avcumda tekrardan ısıtmak için seni..
bu ızdıraplı
geceler bir gün biter mi?
açar mı solmuş
çiçekler bağrımda
o güzel yüzün bana öyle
güler mi?
elveda mahvolmuş gençliğim
akan sular elveda
yine mahzun giriyoruz bu bahara
elveda ilk ve son sözüm
sonsuz yeminim elveda
artık bir son veriyoruz bilbedahe mehtâba..
kurşun harflerin değiyor yüreğime
sızlatıyor ömrümün kalan yarısını
ruhum teslim olmuşken gözlerinin
kahvesine
bir özgürlük kuşu uçuyor huzura doğru
salkımlarından yemiş veriyor üzümler
ve gittikçe senleşiyorum içimde
her şeyi bırakıp çekip gittiğinde
yaşlı gözler kalmıştı ardında umursamadığın
kör paslı çiviler çaktın alın yazıma..