0
Yorum
11
Beğeni
5,0
Puan
121
Okunma
Bir seher vaktiydi yine,
Gitmişti nöbetine,
Bir kurşun geliverdi de
Saplandı sinesine.
Allah deyip, candan geçti,
Düştü toprak üstüne,
Şehit oldu can Mehmed’im,
Erişti emeline.
Ana, baba, kardeş, bacı
Geldi cenazesine.
Dayanılmaz eşşiz acı,
Saplandı gönüllere.
Al bayrağa sarılmıştı,
Mehmed’imin tabutu.
Cümle alem toplanmıştı,
Sanki düğün konvoyu…
Cenazesi kılınınca
Tekbirler yankılandı.
Yüz binlerin duasıyla
Cennete uğurlandı.
Bir başka Mehmed bekliyor,
Şimdi nöbet yerinde.
Canım feda olsun, diyor,
Vatan emin ellerde.
Bir değil binlerce Mehmed
Ser vermekten çekinmez,
Giremez yurduma namert,
Al bayrak yere düşmez…
yusuf akkaya
5.0
100% (4)
