AĞLAR
Bir güzele meyil verip yananda,
Gönül ağlar, dudak ağlar, söz ağlar,
Sevda kuşu garip başa konanda,
Şakak ağlar, yanak ağlar, göz ağlar.

Dil tutulur, akıl şaşar çaresiz,
Aşıkların gönlü olmaz yaresiz,
Üç yıl değil beş yıl değil süresiz,
Hazan ağlar, bahar ağlar, yaz ağlar.

Geceleri mehtab ile eğleşir,
Rüyalarda cânân ile söyleşir,
Dertlerini şarkılarla paylaşır,
Keman ağlar, mızrap ağlar, saz ağlar.

Muhannetin yere çalar fendini,
Yıkar gider ayrılığın bendini,
Yâr yoluna feda eder kendini,
Eda ağlar, seda ağlar, naz ağlar.

Bülbülle beraber eder zârını,
Sevgiliye sebil eder varını,
Su tutuşur suya atsa nârın,
Ateş ağlar, duman ağlar, köz ağlar.

Sağır’ın başında afet bu bela,
Aylardır amansız aşka müptela,
Sevecek diyerek bekliyor hâla,
Ülfet ağlar, eda ağlar haz ağlar.

İbrahim Sağır