Her şerrin, derdin yüklenişte faturasını
Bir yanım hep boş kalmış farkındayım
Onca zaman geceyi gündüze evirirken
Biteviye bekleyişti onlar daha gün ağarırken.

Tüm dünyayı sırtlansam da kıymeti yokmuş
Yârin olup bitenden zerre haberi yokmuş
Bir pencere açmış ki kendine hem daracık
Oysa gerçekler göz önündedir, hem apaçık.

Asla etmedim sitem, anlaması muhtemel
Bir masala döner bu gidiş denir ta evvel
Olsunlarla devam edeceğiz yola yok çare
Bir zamanlar parlaktı yürek, oldu pare pare.

Telden süzüldü, dilden de döküldü duygular
Kulak vermek değilse kısmet hep savruldular
Bir bakmak kâfiydi anlamak için hakikati
Dünya hezeyanları savurdu anladım ki.

Her geçen haftada bir bir eksilirken eş dost
Bizde de kaldı nihayetinde sırtta eski bir post
Çizgimiz aynıydı, duygularsa hep samimi
Çileleri uc uca ekledim, sonrasını bekledim
Neler çalkalanmış yürekte bilmesin istedim.
Ve anladım ki her insanın sığası çok farklı
Kimi nokta kadar benden ne de ısdıraplı
Oysa külliyen cebelleşenler de var sahada
Onların farkındayım ben, yarın burnu havada.

Dayanmış güllerin yanağı toprağa ne edersin
Ya bu cihetle güdersin kervanı, taşır âmanı
Yahut ta sergüzeştlik eder savurursun isyanı
Bunlar de seçenek olsa da susmak bizedir bize
Keşke onca göz gözeliklerle yar gelseydi bir dize.

Her şeyi paylaşmak azap gibi zannınca, ağır gelir
Hası isen bu yolun bil ki tüm gam sabırda erir
Manasına sarıldım özden, kırmadım, incitmedim
Dikeni çok battı da, yâre hiç söylemedim.

Oğuzhan KÜLTE