Dağınık akan nehirlerin sesi....
dün akşam oturma odamın iç kısımlarından
aklı karışık trenler
aynı zamanda
bin bir buçuk cümleler tebessümümü yüklenip
geçip gittiler




göz bebekler su topladı
kocaman kocaman nehirlere benzer
onun yaşı ,kurusu bana denk geldi
ıslağa çaldı gönül kıyılarımı


Neşet baba yattığı yerde nurlu hemde nasıl
her melodinin duası verilmiş
en dik sesimle


birileri kine, birileri öfkeye doğar ya!
o hüzne doğmuş olduğunu
sabahın beşine bıraktı.
aşka fena dini bütündü


daha renkler kısa kolu gezmemesi için
ilk bendim
damağımın üstüne doğru
bir yudum şarabı yuvarlayan
ve toplayan

kaçak bir bakışının peşine düşer,
yaşını
ikimizde geçmiştik bir kere



eli eline değen zaman içerisinde
ve su kattım rakıya
sol yanına doğru sanki ufak bir çevre edine edine
ve öpüp onun alnın ortasında
kırmızıyı seven şeytanı
bendim

olur da bu hikayenin sonunda
onu çok seversem o beni sevmezse
af et
onu af et tanrım
olur mu?