Yankesici bir aldatı idin sen:
Aşkın namelerinde saklı göğün
Tamburu ve yerkürenin
Ney sesinde saklı ve maruzatım
Baştan belli:
Sevgiyle içselleşen yolculuğumda
K/atıksız sevdim ben
Sevecen kuşların şakıyan seslerinde
Ve üstü örtülü olmaz iken doğanın ve kutsalın
Her zerresinde her hecesinde
Aldatı yüklü olsa da beşer,
Alıntısı sadece aşk deyip de ruhuma
Haraç kesen sevginin notalarında
Haizi olduğum tek noktanın üç noktalı umuduna bandığım…


Müptelası iken evrenin
Bir cihat olsa ne ki önce yürekten
Önce Allah için sevebildiğince sevmeli insan.

Münazara ettiğimse kendim
İçselleşen rüyalarımı gerçek kılan
Ah, sevdalı kentin namelerinden
Seken her nota her hece
Açığa alınsa yürek ne ki?
Alaşağı edilmiş nice bilmece

Ve işte ve işte, yüce Rabbim:
Komplimanlar sunuyorum önce kadere
Sonra kendime
Maliki olduğum ne varsa
Şükürler olsun Sana şükürler olsun bahşedene
Bir manivela iken yaşam
Esen hoyrat rüzgâra kafa tutan
Şu meddücezri yok mu umudun?
Yok mu yok mu elimden tutan?
Nur yüzüne müptela olduğum varsın yalnızlığımla
Çil yavrusu gibi dağılsın duygularım
Bir çile değil çektiğim
Bir çil lekesi hiç değil
Alnımda saklı iyiliğin titri ve sevgimle hemhal
Koştuğum yalın ayak
Konuşlandığım şu cihan varsın olsun bana tuzak

En endamlı en afili duygularımla sekerken bir bir
Hicrinde evrenin
Hicreti iken sözcüklerin
En başta kalıbımı bastığım
Sevgimin
Ve dikenli mealimin her bir dikenini
En çok da kendime batırdığım seyyah hüznümün tayini
Nereye çıkarsa çıksın
Ben Araf’tayım madem
Mademki atıfta bulunduğumdur yürek sesim…