hani
tıkanır ya
nefes borularınız
havanın
kirinden değil,
hayatın kiri, ikliminden
hani tıkanır ya,
soluduğunuz yerden
çoğu bazen iki yüzlülük,
çoğu zaten yüzsüzlük,
miş gibilik ya da pişkinliklere..

hikayesinde hayatsa,
hayatın kendisinde yasaysa bu
ya kapatmalısınız kepenkleri
ya da “az sonra geleceğim”
yerine “az sonra öleceğim”
yazılı notu iliştirip kapınıza
çektirip gitmelisiniz varsa mümkünatı
dönmemelisiniz bu diyarlara
farkında mısınız
dönmüyor dünya artık
dönen başınız, geçtikçe yıllar yaşınız
bir döngüdür
döngüdür bu dönemeyesice...

~°~

oysa,
hikayesinde hayat değil
hayatın içinde
aşk’a,
yaşamaya, yaşatmaya dair
yasalı değil masalı olmalı insanın
belki de yalnızım
evet yalnız
bakınca suratını asmış
ya da düşürmüş suratlara
evet, evet,
sanırım yanlızız aşk yalnız bu dünyada
ya da
dünyalı değiliz, değiliz dünyada...

masal
demeyelim de
işte bu bizim hikayemiz
dediğimiz hikayenin
benim için anlamı
elbette nefes alması
öyle gerçek ki,
virgülünden, noktasına
her tınısı, tılsımında
karşılaşabileceğim,
yaşayabileceğim
tek ve en güzel hikaye
en canlısından,
en kanlısı,
heyecanlısından,
tutkusundan,
tutuşkanlığından
en sevdiğim, seveceğim
iyi ki,
okumuşum
sayfa sayfa dediğim, diyeceğim
açmışım
iyi ki yüreğimi,
her satırına dediğim,
dedikçe şükrettiğim
çok özel bir hikaye
adı ise SEN ADAMM SEN..

öyle güzel,
öylesine, ölesiye güzel ki,
doyamıyorum okumalara
ve her okuyuşumda,
her dokunuşumda,
ruhumdaki başak,
tenimdeki pamuk tarlalarına
dokur, dokunur gibi
bizi her soluyuşumda
fısıltısını kalbime,
kalb-i rüzgarını nefesime taşıyan
tek gerçek,
en şiirsel seçeneksin,
teksin ve bir olmaya,
biz olmaya, ömre sığmaya,
ya da sığamaya denksin adam...


~°~
~°~
~°~