mavisini kaybetmiş bir göğüm,
açılıp kapanmaz, bir kapıyım,
iki elimi , açmaktan vazgeçmiş,
incir ağacıyım,
ne rahmet beklerim,
ne rahmet beni bekler,
ne kilitli,
ne şifreli ,
artık ben,
mavisi soluk dalganın,
çarpa çarpa,
fanusunu kıramadığı,
kağıttan gemiyim,
rıhtımlar, ağlar
martılar, gagalar,
ağlarken, gagalar,
gagalar gagalara,
ordan göğe,
origami ,
belki, özgür kuş,
belki, kağıttan bir uçak,
göğü selamlarım,
sanki ,
kilitli kapılar ardında kalan,
çocukluğumu,
gençliğimi,
erişkinliğimi,
selamlar gibi,
sonra , bir rahmetin elinden tutarda,
incir ağacımın , incinen kollarına,
dalında kuruyup, solan meyvelerime,
aşı olurum, ölmemecesine,
belki sırtımda hissettiğim canın,
çıkarken, çıkmamasıcıya,
belki , yaşa der gibi,
ölüme , çelme takar gibi,
solgun mavinin çelmesini,
adımlarım da yürütürüm...
Sibel Karagöz
#sibelkaragözşiirleri
#sibel_karagoz