kim
ya da hangi kim...
sararmış
siyahı, beyazında
çatı arası sandık,
sandık içi 
ucu kıvrılmış yalnızlık..

hangi kim,
kavgası, 
kaburgasında
inadına hayat,
dalgasında 
pervasızca yaşamak
kimse, 
kim ya da kimlerdense

neyse.....

ben,
diyorum ki
hangi ben,
kapağı piti kareli,
allı, dudaklı
bir kavanoz
ya da
gam tadında,
ham bir reçel..

ben,
hangi ben
albenisinin
bahar tazeliğinde
raftaki janjanlı konserve,
"hadi oradan"
diyesinin, sövesinin
çiğnentisinde sahte tazelik..

bugün
günlerden kim
ben..
evet ya ben
desem de
günlerden kimim sahi
sanırım,
pazarına kahvaltısız
esmer bir cumartesi
ya da
sendromunda
sabahına uyanamayan
çakma sarışın bir pazartesi..

o, bu, şu kimsek, kimiz ama çokça belli ki
kapağı sıkışmış kavanozlar dolusu dram-ız
bir yanımız şifa-cı olmak isterken zamana
"c" si firarist, esaret olur, an’a diğer yanımız

~°~
~°~
~°~